Sinaasappels
Het Nederlandse woord sinaasappel betekent ‘Chinese appel’. Citrusfruit is in Zuid-China ontstaan en heeft zich van daar uit over de warmere delen van de wereld verspreid. Ruim vijftienhonderd jaar geleden brachten handelaren de eerste citrusvruchten naar het Midden-Oosten. Middeleeuwse kruisvaarders namen sinaasappels mee naar Europa. Via Spaanse ontdekkingsreizigers werden sinaasappels in Noord- en Zuid-Amerika geïntroduceerd.
Elk stukje van de citrusvrucht is een deel van het vruchtbeginsel en zit vol kleine sapzakjes. Daaromheen zitten de welbekende witte velletjes, die veel pectine en bittere stoffen bevatten. De beschermende schil daar weer omheen bevat klieren die een geurige olie afscheiden. Citrusfruit bevat weinig zetmeel en wordt na de oogst dus niet zoeter. Driekwart van de citruspopulatie bestaat uit sinaasappels. De navel brak pas echt door toen de Amerikanen hem aan het eind van de 19e eeuw ontdekte. Het zijn ideale handsinaasappels, ze zijn pitloos en makkelijk te pellen. Navelsinaasappels hebben hun navel aan het uiteinde waar ooit de bloesem zat. Perssinaasappels zijn op deze plek glad, kunnen pitjes bevatten en zijn moeilijker te schillen. Bloedsinaasappels kunnen rood sap geven, de kleur dankt het sap aan pigmenten die ontstaan als de nachtelijke temperaturen in de groeiomgeving laag genoeg zijn. Deze pigmenten concentreren zich bij voorkeur aan de bloesemkant en in de sapzakjes die dicht bij de schilletjes van de partjes zitten. Na de oogst, als de vruchten koel zijn opgeslagen, kan de roodkleuring verder doorzetten.
Venkelknollen
Ook over deze groente valt genoeg te vertellen. Venkel smaakt sterk naar anijs dankzij de stof anethol, die we ook in anijszaad terug vinden. Qua smaak is venkel dus een dominante groente, en kan hij niet overal mee gecombineerd worden. Venkel heeft een gunstige werking op de darmen, zo helpt het (als thee) bij baby’s tegen buikkrampjes en werkt het goed tegen winderigheid. Vroeger werd venkel gebruikt als bescherming tegen boze geesten. Woningen werden beschermd door rondom venkel te verbouwen. In de middeleeuwen was venkelthee een bekend afslankmiddel. Ook was het gebruikelijk de hoorns en de uiers van de koeien er mee in te smeren om zo betovering van de melk te voorkomen. Weet wat u eet, en eet weer smakelijk!