Groenten met een ander kleurtje dan gebruikelijk winnen aan populariteit. Dat is niet alleen goed voor de variatie aan voedingsstoffen die we door afwisseling van verschillende soorten binnen krijgen, maar ook goed voor behoud van oude rassen. Door deze bijzondere rassen te blijven kweken worden de zaden telkens opnieuw gewonnen voor de volgende teelt en gaan ze niet verloren.
We kijken dus niet meer op van groenten met een ander kleurtje. Paarse, gele of witte wortelen, gele of groene tomaten. En de gele biet, die deze week in veel Vita-tassen te vinden is. De gele biet is prachtig van kleur en heeft een groot voordeel ten opzichte van de rode biet: je handen kleuren niet rood bij het schillen en je krijgt geen rode spetters op je kleding als je vergeten bent je keukenschort aan te doen. Een uitkomst dus voor mensen die graag netjes voor de dag willen komen!
De gele biet heeft een wat zoetere smaak dan de rode en de rood- wit gestreepte chiogga biet. Geel en rode biet kleuren samen prachtig in een salade met bijvoorbeeld rode ui ringen en blokjes feta. Rasp de biet dan niet maar snij ze in blokjes of in plakjes om de kleuren er mooi uit te laten springen.
Je kunt de gele biet net zo bereiden als de rode biet: rauw, gekookt of gegaard in de oven. Als je de biet rauw verwerkt blijven de meeste voedingsstoffen bewaard. Wel eerst schillen voor je de biet verwerkt. Geraspt met zoetzure dressing en geroosterde walnoten heb je in een handomdraai een heerlijke, gezonde salade. Wil je de biet liever eerst koken? De kooktijd varieert van een half uur bij verse en de wat kleinere exemplaren tot ongeveer een uur bij de oudere en grote bieten.
Met oude bieten wordt bedoeld dat ze uit de bewaring komen. Bieten kunnen niet tegen vorst en kunnen na de late oogst in oktober nog geruime tijd bewaard worden door ze in te kuilen of koel weg te zetten. De bietjes die je in de winter eet zijn dus al een tijdje geleden geoogst en dus wat ouder. Verse bieten zijn verkrijgbaar van april tot eind oktober. Tot half juni komen ze uit de koude kas, daarna komen ze van de volle grond. Zolang het blad mooi is worden ze ook wel aangeboden als bosbiet. De blaadjes kun je eten als snijbiet, al zijn ze wel wat stugger.